"ขนมดู" โดนัทไม่มีรูพื้นเมืองแดนสะตอ
อาหารพื้นเมืองประจำท้องถิ่นยุคสมัยนี้หากินยาก แต่ละภาคจึงร่วมกันสร้างกลุ่มชาวบ้านขึ้นเพื่ออนุรักษ์วิถีพื้นเมืองดั้งเดิมของที่นั้นๆไว้ ไม่ว่าสูญหาย ไม่ว่าจะเป็นอาหารคาวหรือของหวาน ขั้นตอนวิธีทำก็แสนจะมีเสน่ห์ดึงดูดใจหาดูยากยิ่งเช่นกัน
วันนี้ผู้เขียนขอย้อนรอยวิถีชาวถิ่นที่นี่ ทำขนมโบราณที่มีมานานแสนนานรุ่นปู่ทวด ให้ผู้อ่านได้ร่วมลุ้นช่วยกัน ทำไปพร้อมกันกับผู้เขียนเลยนะคะ ขนมโบราณพื้นเมืองที่ผู้เขียนกำลังเอ่ยถึงนั่นก็คือ ขนมดู
เริ่มจากเตรียมข้าวสารเหนียว มะพร้าวทึนทึกขูดฝอย น้ำตาลเหลว(น้ำตาลโตนดผ่านการเคี่ยว) อย่างละถ้วย ให้เสร็จสรรพ
เริ่มจากนำข้าวสารเหนียวไปคั่วในกระทะให้สุกเหลือง
ในไปบดเอาแป้งแบบโบราณ โดยผ่านกระบวนการครกบดหินรุ่นดึกดำบรรพ์
ค่อยๆบรรจงกรอกจ้าวสารเหนียวคั่วลงในรู ครกบดหมุนรอบตัวบีบได้แป้ง วิธีการนี้แป้งหอมกว่าซื้อกินในสรรพสินค้า แต่ห้ามระอาเวลาทำต้องใจเย็น
เมื่อได้แป้งแบ่งออกเป็นสองส่วน ส่วนแรกแป้งผงหอมเย้ายวนเศษหนึ่งส่วนสี่ ใช้โรยตัวขนมเมื่อพร้อมทาน แป้งส่วนที่เหลือเอาทั้งหมด มาปรุงรสด้วยมะพร้าวน้ำตาลเหลว อ้อ! ขาดไม่ได้เกือบลืมแล้วเชียว เมื่อหันเหลียวมองเห็นขวดเกลือ ใส่เกลือเล็กน้อยเพิ่มอรรถรส นำที่พูดทั้งหมดมาผสม คลุกเคล้าตั้งไฟอ่อนผัดคนวนๆ
จนกว่าส่วนผสมทั้งหมดจะเข้ากัน สังเกตทุกอย่างเริ่มเปลี่ยน กลิ่นหอมยวนยีชวนน้ำลายไหล ทุกอย่างเหนียวหนึบช่างยั่วใจ ชิมเร็วไวหอมอร่อยจัง
ยกลงเตาจัดการปั้นเป็นลูกๆ แล้วค่อยๆโรยคลุกด้วยแป้งจากข้าวคั่ว ก็จะได้ขนมดูพื้นเมืองช่างน่าดู ขนมแดนสะตอของหายากมีให้ทาน