รีวิวมีสปอยล์ ไลล์ จระเข้ตัวพ่อ หัวใจล้อหล่อ Lyle Lyle, Crocodile หนังครอบครัวหรรษาเพลงเพราะ

จากวรรณกรรมเด็กสองเล่มที่มีเนื้อหาต่อกันในปี 1962 และ 1965 ของเบอร์นาร์ด เว็บเบอร์ ชื่อเรื่อง The House on East 88th Street และ Lyly, Lyle, Crocodile มาเป็นภาพยนตร์ของโซนี่พิคเจอร์สจากการกำกับของจอช กอร์ดอน และ วิล สเป็ค แนวแอนิเมชั่น ผจญภัย ตลก ครอบครัว แฟนตาซี และเพลง ความยาว 1 ชั่วโมง 46 นาที เรท PG (ไทย G ทั่วไป เด็กดูได้เอง แต่เมืองนอกให้มีผู้ใหญ่แนะนำ) ทุนสร้าง $50 ล้าน ขณะนี้ทำคืนจากทั่วโลกได้แล้ว 88 ล้าน คะแนนจาก IMDb เฉลี่ยได้ปานกลางที่นักวิจารณ์ 51/100 ประชาชน 6.1/10 แต่ถ้าตีความชอบเป็นเปอร์เซ็นในเว็บมะเขือนักวิจารณ์สูงถึง 73% ส่วนคนดูชอบมากถึง 93%

จระเข้ชื่อไลล์ร้องเพลงโดย ฌอน เมนเดส เจ้าของเพลงซินญอริต้าที่มียอดวิวในยูทุบสูงถึง 1400 ล้านครั้งและมีเพลงฮิตอื่นๆ อีกมากมาย เคยมีเพลงประกอบภาพยนตร์มาแล้วในแอนิเมชั่น SING 2 ด้วย เรื่องนี้ไม่มาแสดงเป็นแบบหรือสวมชุดเพราะจระเข้เป็นแอนิเมชั่น จะเรียกว่าพากย์เสียงก็ไม่ได้เพราะไม่ได้พูดซักคำ ร้องเพลงอย่างเดียวตามถนัดเลย คนต่อมาตามท้องเรื่องคือผู้ค้นพบจระเข้น้อย เฮคเตอร์ นักมายากล แสดงโดยจาร์เวียร์ บาร์เด็ม เจ้าของรางวัลออสการ์สมทบชายยอดเยี่ยมจากเรื่อง No Country For Old Men เขาคือคนแรกที่ไลล์อยู่ด้วยแล้วก็ทิ้งไลล์ไปด้วยปัญหาทางการเงิน จนในที่สุดเจ้าของใหม่ชื่อจอชเหมือนผู้กำกับก็มาแทน เป็นเด็กชายวัยทีนต้นๆ นำแสดงโดยน้องวินสโล เฟ็คลี่ ที่ตอนแรกเห็นตัวอย่างก็คิดว่าเป็นหนังเด็กที่สุ่มดาราเด็กทั่วไปมาเล่นสักคน แต่ดูไปๆ จนจบเรื่องบทน้องหนักมาก หนักจนเรียกว่าเป็นพระเอกได้เลย ทำได้ทุกอย่างทั้งร้องเพลง(ตามบทต้องร้องให้เพี้ยน)แสดงสีหน้าอารมณ์ ตอบโต้กับดาราออสการ์ได้โดยไม่รู้สึกว่าถูกข่ม (ต้องชมว่าจาร์เวียร์เล่นเอื้อให้น้องเล่นได้ด้วยแหละ) ชมประวัติแล้วน้องจัดเจนแบบไม่ธรรมดา เกิดมาในครอบครัวนักแสดง เชี่ยวชาญละครเวที และมีผลงานในละครโทรทัศน์นับสิบรายการแล้ว แค่สามคนนี้ก็ถือว่าเป็นทีมงานคุณภาพมากๆ แล้ว ยังมีคอนสแตนซ์ วู ดาราที่เกิดจากครอบครัวไต้หวัน เคยแสดงเครซี่ริชเอเชี่ยน รับบทแม่เลี้ยงที่มีบทบาทสำคัญพอสมควร สำคัญกว่าพ่อเด็กเองอีก ในบทของเธอคือคนวาดรูปไลล์ในแบบเดียวกับวรรณกรรมต้นฉบับเมื่อ 60 ปีที่แล้ว

มีสปอยล์นะครับ จากที่บรรยายมา จะเห็นว่ามีแต่ข้อดี เนื่องจากผู้โพสท์ชอบเรื่องนี้มาก ส่วนตัวให้ 8 เต็ม 10 ชอบมากกว่าหมาแดงยักษ์และเวสท์ไซด์สตอรี่อีก (เรื่องแรกเปรียบเพราะเป็นหนังเด็กกับสัตว์เลี้ยงขนาดใหญ่ในเมืองเหมือนกัน ส่วนเรื่องหลังเปรียบเพราะเป็นมิวสิคอลในเมืองใหญ่ของสหรัฐอเมริกาเหมือนกัน) แต่ชอบไม่เท่า SING2 (ขบวนการสัตว์ตะกายดาว) อยากให้เด็กๆ ได้ดู และอยากให้พ่อแม่ผู้ปกครองพาเด็กๆ ไปดู จึงไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องพูดถึงข้อเสียซึ่งมีเล็กน้อยเท่านั้น เช่นเพลงเยอะไปมีแต่เพลงฝรั่งพ่อแม่ฟังไม่ออกอ่านซับไม่ทัน อีกทั้งไม่มีฉากโหดร้ายทำร้ายจิตใจจนเกินไปในเรื่อง แม้แต่แมวของคนร้ายก็ยังเป็นแมวที่น่ารัก คนรักแมวชอบสิ่งนี้

ไม่เล่าเนื้อเรื่องนะครับ ไปดูกันเอง แต่ขอสปอยล์บทสรุปเลยว่า นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความรักที่แท้ทรูต้องไม่ปรารถนาสิ่งใดตอบแทน มันจะเป็นความรักที่บริสุทธิ์ และอยู่กันแบบครอบครัวไปได้ตลอดรอดฝั่ง ถ้าไม่ได้จาร์เวียร์มาแสดงบทคนรักจระเข้ที่หวังผลประโยชน์แบบนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะทำให้คนดูรู้สึกดีกับเรื่องนี้ขนาดนี้หรือไม่ เพราะการแสดงที่ดีของเขาทำให้คนดูเปรียบเทียบได้ชัดเจนว่าความรักกับชื่อเสียงอะไรสำคัญกว่า ทำให้น้องวินสโลโดดเด่นฉายแววดาราเด็กขึ้นมาได้อีกคนด้วย ส่วนฌอน เมนเดสก็ร้องเพลงต่อไปนั้นดีอยู่แล้ว คอนแสตนซ์ วูนี่คงมาตามนโยบายฮอลลีวูดโวคเฉยๆ แสดงได้เสมอตัวไม่เสียหายอะไร (โวคหมายถึงการยอมรับและนำเสนอความหลากหลาย)

มีเพลงประกอบ CROCODILE ROCK ของป้าแอ๋ว เอลตัน จอห์นด้วย ถูกใจมากๆ