ผู้หญิงคนแรกของโลก ที่ได้ดำรงตำแหน่งเป็นนายกรัฐมนตรี

Sirimavo Bandaranaike (สิริมาโว บันดารานัยเก) เป็นนักการเมืองคนสำคัญของประเทศศรีลังกา ที่มีบทบาทสำคัญในภูมิทัศน์ทางการเมืองของประเทศ สิริมาโว บันดาราไนเก เกิดเมื่อวันที่ 17 เมษายน 1916 ในเมืองเล็กๆ ชื่อว่า รัตนปุระ ในบริติชซีลอน (ปัจจุบันคือ ประเทศศรีลังกา) เธอได้รับการยกย่องจากครอบครัวที่กระตือรือร้นทางการเมือง โดยมีสามีของเธอ โซโลมอน บันดาราไนเก กลายเป็นบุคคลสำคัญทางการเมืองในศรีลังกา

การเดินทางทางการเมืองของเธอเริ่มต้นขึ้น หลังจากการลอบสังหาร สามีของเธอในปี 1959 เมื่อเธอเข้ารับตำแหน่งผู้นำ ของพรรคเสรีภาพศรีลังกา (SLFP) ในปี 1960 เธอสร้างประวัติศาสตร์ ด้วยการเป็นนายกรัฐมนตรีหญิงคนแรกของโลก และได้ดำรงตำแหน่ง 3 วาระ ได้แก่ ปี 1960-1965 ปี 1970-1977 และอีกสมัยหนึ่งในปี 1994-2000

ในระหว่างที่เธอดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี Bandaranaike ได้ดำเนินนโยบายต่างๆ รวมถึงการโยกย้ายอุตสาหกรรมหลักๆ และการปฏิรูปที่ดินให้เป็นของชาติ เธอเป็นที่รู้จักจากจุดยืนทางสังคมนิยม และชาตินิยมที่เข้มแข็ง ซึ่งดึงดูดผู้คนหลายกลุ่ม อย่างไรก็ตาม นโยบายของเธอยังถูกวิพากษ์วิจารณ์ถึงผลกระทบทางเศรษฐกิจและแนวโน้มเผด็จการ

เหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งในช่วงเวลาที่เธอดำรงตำแหน่ง คือการประกาศใช้พระราชบัญญัติเฉพาะสิงหล ในปี 1956 ซึ่งทำให้ภาษาสิงหล เป็นภาษาราชการเพียงภาษาเดียวของศรีลังกา โดยกีดกันพลเมืองที่พูดภาษาทมิฬ นโยบายนี้มีส่วนทำให้เกิดความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ และท้ายที่สุดก็มีส่วนต่อความขัดแย้งทางแพ่งที่ยืดเยื้อของประเทศ

ในปี 1971 บันดาราไนเกต้องเผชิญกับการก่อความไม่สงบ ที่นำโดยลัทธิมาร์กซิสต์ที่เรียกว่าการลุกฮือ JVP (จานาธา วิมุขธี เปรามูนา) ซึ่งเธอปราบปรามได้สำเร็จด้วยความช่วยเหลือจากกองทัพ

ในปี 1977 รัฐบาลของเธอพ่ายแพ้ในการเลือกตั้งทั่วไป และเธอใช้เวลาหลายปีในการต่อต้านทางการเมือง อย่างไรก็ตาม เธอได้กลับมาอีกครั้งในปี 1994 โดยชนะการเลือกตั้งทั่วไป และดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีอีกครั้งจนถึงปี 2000

อาชีพทางการเมืองของสิริมาโว บันดาราไนเก โดดเด่นด้วยความยืนยาว และอิทธิพลที่สำคัญของเธอที่มีต่อการเมืองศรีลังกา เธอเป็นสัญลักษณ์ของการเสริมอำนาจของสตรีในสาขาที่มีผู้ชายเป็นใหญ่ และมีผลกระทบยาวนานต่อภูมิทัศน์ทางการเมืองของประเทศ เธอถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม ปี 2000 (อายุ 84 ปี) โดยทิ้งมรดกไว้ในฐานะนักการเมืองที่โดดเด่นที่สุดคนหนึ่งของศรีลังกา