พูดดีกับคนนอก ตะคอกกับคนใน
คนเรา มักพูดดีกับคนนอก แต่ตะคอกใส่คนใน
อันนี้เป็นเรื่องจริงนะครับ มีคนไข้ปรึกษามา ทำไงดี เวลาคุณแม่มาหาหมอ มักเล่าเรื่องให้หมอฟัง พูดแทนตัวเองด้วยเสียงที่สุภาพ แต่เอาเข้าจริงเวลาพูดกับเขา พูดเสียงดังตะคอก
หมอบอกเลย "หมอก็เจอแบบนี้" 555
เวลาหมอจะกลับบ้าน โทรหาแม่ แม่ก็หงุดหงิดเสียงดังโวยวายใส่ประหนึ่งไปโกรธใครมา หรือเราไปเผาบ้านแม่ แต่พอสายแปลกหน้า หรือแม้แต่คนมาส่งของหน้าบ้าน แม่ก็พูดเสียงสองซะเพราะเลย เล่นเอาเราน้อยใจ
คิดง่ายๆแบบนี้ครับ คนเรามักจะพูดดีกับคนนอก(ครอบครัว) และตะคอกกับคนใน (ครอบครัว) เพื่อรักษาภาพพจน์ตัวเอง แต่บางทีลืมแคร์น้ำใจ คนที่อยู่ด้วยกัน ช่วยเหลือกันมาโดยตลอด ก็ให้ปล่อยวาง ไม่ใส่ใจ มองข้ามเสียงแย่ๆของเขาไป และมองซะว่าถ้าไม่มีเค้าอยู่เราจะเศร้ากว่านี้ แต่ในขณะเดียวกันตอนเค้าเย็นลง ตอนพูดคุยเล่นกับเรา เราค่อยพูดตกลงกติกาดีๆ สร้างสัมพันธมิตรดีๆกับเขา
คนเรามักจะยอมรับคำขอร้อง ความช่วยเหลือ ตอนอารมณ์ดี ตอนผ่อนคลาย ตอนกำลังมีความสุข แต่บางที ตอนคุยโทรศัพท์ก็มีนะ เคยเห็นคลิป มีคนนึงคุยโทรศัพท์อยู่ แล้วเพื่อนแกล้งให้เอาของไปให้ถือ เขาก็รับของไปโดยง่ายดาย รับหลายชิ้น รับต่อเนื่อง จนตัวเองถือแทบไม่ไหว ยังหาที่เหน็บที่รับ ตามซอกร่างกาย สุดท้ายมารู้ตัวแล้วหลุดขำตอนคุยจบ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้กับทุกครอบครัวที่เผชิญแบบนี้นะครับ ขอให้คิดว่าเรายังโชคดี ที่เรายังมีแม่ ให้มาบ่นคราฟ