อำเภอของจังหวัดในเขตภาคใต้ของไทย ที่มีขนาดพื้นที่เล็กมากที่สุด

อำเภอไม้แก่น (Mai Kaen district)
เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดปัตตานี ตั้งอยู่ริมชายฝั่งทะเลอ่าวไทย
ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้สุดของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อ
กับอำเภอสายบุรีและอ่าวไทยมางทิศเหนือ ทิศตะวันออก ติดกับอ่าวไทย
ติดกับอำเภอเมืองนราธิวาสและอำเภอบาเจาะ (นราธิวาส) ทางทิศใต้
และทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอบาเจาะ (จังหวัดนราธิวาส) และอำเภอสายบุรี

 
อำเภอไม้แก่นเดิมเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอสายบุรี ได้รับการยกฐานะ
เป็นกิ่งอำเภอไม้แก่น เมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2516
ถือเป็นกิ่งอำเภอแห่งแรกของจังหวัดปัตตานี
แบ่งเขตการปกครองเป็น 2 ตำบล 13 หมู่บ้าน
ต่อมาในวันที่ 28 พฤศจิกายน 2536 ได้แบ่งแยกตำบลเพิ่มอีก 2 ตำบล
โดยแบ่งพื้นที่หมู่ 2,4,7,8 ของตำบลไม้แก่น มาตั้งเป็น ตำบลตะโละไกรทอง
และแบ่งพื้นที่หมู่ 3,6,7 ของตำบลไทรทอง มาตั้งเป็นตำบลดอนทราย
ทำให้กิ่งอำเภอไม้แก่น มีทั้งหมด 4 ตำบล
ก่อนจะได้รับการยกฐานะเป็น อำเภอไม้แก่น
เมื่อวันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2537 แบ่งการปกครองเป็น 4 ตำบล 17 หมู่บ้าน

 
ประชากรในอำเภอไม้แก่น ส่วนใหญ่เป็นชาวไทยเชื้อสายมลายู
มีผู้นับถือศาสนาอิสลาม คิดเป็นร้อยละ 98 นับถือศาสนาพุทธร้อยละ 1.98
โดยประชากรส่วนใหญ่ทำเกษตรกรรม ประมงชายฝั่ง และค้าขาย

 
ในปี 2564 อำเภอไม้แก่นมีประชากรรวม 13,014 คน
ในขนาดพื้นที่ของอำเภอ 55.201 ตารางกิโลเมตร (21.313 ตร.ไมล์)
ถือเป็นอำเภอที่มีขนาดเล็กที่สุด และมีประชากรน้อยที่สุดในภาคใต้