โรงละครแห่งแรก ที่ถูกสร้างขึ้นและเปิดให้บริการในประเทศไทย
โรงละครแห่งชาติ (The National Theatre)
เป็นโรงละครแห่งแรกของประเทศไทย ตั้งอยู่ในบริเวณ
พระราชวังบวรสถานมงคล หรือ พระบวรราชวัง (เดิม)
ข้างสะพานสมเด็จพระปิ่นเกล้า แขวงพระบรมมหาราชวัง
เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
โรงละครแห่งชาติ ทำหน้าที่เป็นสถานที่สำหรับศิลปะการแสดงไทย
แบบดั้งเดิม รวมทั้งนาฏศิลป์ ดนตรี และการละคร มีบทบาทสำคัญ
ในการอนุรักษ์และส่งเสริมรูปแบบศิลปะดั้งเดิมของไทย เช่น โขน ลิเก
และวงดนตรีไทยดั้งเดิม โรงละครแห่งนี้ยังเป็นสถานที่จัดการแสดง
และกิจกรรมร่วมสมัยที่หลากหลาย ซึ่งก่อให้เกิดความหลากหลาย
ทางวัฒนธรรมของประเทศไทย
โรงละครแห่งชาติ เริ่มสร้างในปีงบประมาณ พ.ศ. 2504 ถึง พ.ศ. 2508
โดยใช้งบประมาณค่าใช้จ่ายรวมเป็นเงินทั้งสิ้น 56,484,465 บาท
โดยมี นายอิสสระ วิวัฒนานนท์ เป็นสถาปนิก และ
ศาสตราจารย์ ดร.รชฎ กาญจนะวณิชย์ เป็นวิศวกรผู้ควบคุม
ต่อมามีการดัดแปลงแก้ไข โดยมีหม่อมเจ้าสมัยเฉลิม กฤดากร
เป็นสถาปนิกผู้แก้ไข โดยใช้งบประมาณจำนวน 41 ล้านบาท
โรงละครแห่งชาติ เป็นส่วนราชการอยู่ในบังคับบัญชาของกรมศิลปากร
กระทรวงวัฒนธรรม มีฐานะเป็นกลุ่มงาน มีการบริหารงานแบบไม่หวังผลกำไร
ดำเนินงานภายใต้การกำกับดูแลของสำนักการสังคีต ปัจจุบันโรงละครแห่งชาติ
มีอยู่รวมทั้งหมดจำนวน 3 แห่ง โดยอยู่ในส่วนกลาง 1 แห่ง
และอยู่ในส่วนภูมิภาค 2 แห่ง มีฐานะเป็นฝ่ายในสังกัดโรงละครแห่งชาติ
โรงละครแห่งชาติมีบทบาทสำคัญในการทูตวัฒนธรรม นำเสนอศิลปะ
และวัฒนธรรมไทยในเวทีระหว่างประเทศ ผ่านการทัวร์และการแสดงต่างๆ
ในต่างประเทศ ทั้งยังดำเนินโครงการฝึกอบรมและให้ความรู้
เพื่อหล่อเลี้ยงและส่งต่อศิลปะการแสดงแบบดั้งเดิมสู่รุ่นต่อ ๆ ไป