กีฬาสากลชนิดแรก ที่ประเทศไทยได้เหรียญรางวัลจากการแข่งโอลิมปิก

กีฬาโอลิมปิก (Olympic Games)
เป็นการแข่งขันกีฬาระดับโลกที่จัดขึ้นทุก ๆ สี่ปี สลับระหว่างฤดูร้อน
และฤดูหนาว นักกีฬาจากทั่วโลกแข่งขันกันในกีฬาหลายประเภท
เพื่อแสดงทักษะและเป็นตัวแทนของประเทศของตน ถือเป็นงานส่งเสริม
ความสามัคคี น้ำใจนักกีฬา และความเป็นเลิศด้านกีฬา

โอลิมปิกฤดูร้อน มีกีฬาหลากหลายประเภท เช่น กรีฑา ว่ายน้ำ ยิมนาสติก และอื่นๆ
ในขณะที่โอลิมปิกฤดูหนาวเน้นกีฬาต่างๆ เช่น สกี ฮ็อกกี้น้ำแข็ง สเก็ตลีลา
และสโนว์บอร์ด การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกเป็นการนำนักกีฬามารวมตัวกัน
โดยไม่คำนึงถึงภูมิหลัง ส่งเสริมความสนิทสนมกันในระดับนานาชาติ
และเฉลิมฉลองจุดสูงสุดของความสำเร็จด้านกีฬาบนเวทีโลก

ประเทศไทยเข้าร่วมกีฬาโอลิมปิกครั้งแรก ในโอลิมปิกฤดูร้อน ปี 1952
และได้ส่งนักกีฬาเข้าร่วมโอลิมปิกฤดูร้อนทุกครั้งตั้งแต่นั้นมา
ยกเว้นในโอลิมปิกฤดูร้อน ปี 1980 ซึ่งไทยได้ร่วมการคว่ำบาตร
ที่นำโดยประเทศสหรัฐอเมริกา ประเทศไทยยังได้ส่งนักกีฬาเข้าร่วม
ในการแข่งขันโอลิมปิกฤดูหนาวครั้งแรก ใน ค.ศ. 2002

นับตั้งแต่ประเทศไทยส่งนักกีฬาเข้าร่วมการแข่งขันในปี 1952
จนถึงปี 1972 นักกีฬาจากประเทศไทยยังไม่เคยได้รับเหรียญรางวัลใด ๆ เลย
จนกระทั่งในกีฬาโอลิมปิกครั้งที่ 21 ปี 1976 ที่ประเทศแคนาดา
ที่ พเยาว์ พูลธรัตน์ นักกีฬามวยสากลสมัครเล่น สามารถคว้าเหรียญทองแดง
จากการชกในรุ่นไลท์ฟลายเวท ได้สำเร็จเป็นครั้งแรก
หลังจากนั้น กีฬามวยสากลสมัครเล่น ก็ได้กลายเป็นชนิดกีฬา
ที่สร้างผลงานได้ดีที่สุดของทัพนักกีฬาไทยในการแข่งโอลิมปิก
โดยนับจากเหรียญทองแดงครั้งแรก ในปี 1976 จนถึงปี 2000
ประเทศไทยได้เหรียญโอลิมปิกรวม 8 เหรียญ ซึ่งมาจากกีฬามวยทั้งหมด