ตำนานรักอันขมขื่น ของโฌเซฟีน เดอ โบอาร์แน😭😭😭

โฌเซฟีน โบนาปาร์ต (ภาษาฝรั่งเศส: [ʒozefin bɔnapaʁt], ชื่อเกิดคือ มารี โฌแซ็ฟ โรซ ตาเช เดอ ลา ปาเฌอรี; 23 มิถุนายน ค.ศ. 1763 – 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1814) เป็นจักรพรรดินีแห่งชาวฝรั่งเศสพระองค์แรก ซึ่งเป็นมเหสีพระองค์แรก ในจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 แห่งฝรั่งเศส ตั้งแต่วันที่ 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1804 จนกระทั่งการอภิเษกสมรสของทั้งสองพระองค์ เป็นโมฆะ เมื่อวันที่ 10 มกราคม ค.ศ. 1810 ในฐานะพระมเหสีของนโปเลียน พระนางยังเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งอิตาลี ตั้งแต่วันที่ 26 พฤษภาคม ค.ศ. 1805 จนกระทั่งได้ถูกทำให้เป็นโมฆะ ค.ศ. 1810 พระนาง ยังเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางว่า โฌเซฟีน เดอ โบอาร์แน

โฌเซฟีน ได้สมรสกับนโปเลียน เป็นสามีคนที่สอง สามีคนแรกของนางคือ อาแล็กซ็องดร์ เดอ โบอาร์แน ซึ่งได้ถูกประหารชีวิตด้วยกิโยติน ในช่วงยุคสมัยแห่งความน่าสะพรึง และนางถูกจองจำคุก ในเรือนจำคาร์เมส จนถึงห้าวัน หลังจากที่เขาถูกประหาร จากเหล่าบรรดาบุตรของนาง โดยโบอาร์แน นางเป็นอัยกีของนโปเลียนที่ 3 จักรพรรดิแห่งชาวฝรั่งเศส และอเมลีแห่งเลาช์เทนเบิร์ก จักรพรรดินีแห่งบราซิล สมาชิกราชวงศ์ปัจจุบันของสวีเดน เดนมาร์ก เบลเยียม และนอร์เวย์ และราชตระกูลแกรนด์ดิวคัลแห่งลักเซมเบิร์ก ก็สืบเชื้อสายจากนางเช่นกัน เนื่องจากนางไม่สามารถมีบุตรใด ๆ ให้กับนโปเลียนได้ พระองค์ได้ทำให้การอภิเษกสมรสของทั้งสองพระองค์เป็นโมฆะ และอภิเษกสมรสกับพระนางมารี หลุยส์แห่งออสเตรีย โฌเซฟีน ได้รับจดหมายรักจำนวนมากมาย ที่ถูกเขียนโดยนโปเลียน ซึ่งหลายฉบับยังคงมีอยู่

ในฐานะผู้อุปถัมภ์ศิลปะ โฌเซฟีน ได้ทำงานใกล้ชิดกับประติมากร จิตรกร และมัณฑนากร ตกแต่งภายใน เพื่อสร้างสไตล์กงสุลและจักรวรรดิ อันเป็นเอกลักษณ์ ที่ชาโตเดอมัลเมซง นางกลายเป็นหนึ่งในนักสะสมชั้นนำด้านงานศิลปะ ในรูปแบบต่าง ๆ ในยุคสมัยของนาง เช่น ประติมากรรมและภาพวาด ชาโตเดอมัลเมซง ขึ้นชื่อในเรื่องสวนกุหลาบ ซึ่งนางได้ดูแลอย่างใกล้ชิด

โฌเซฟีน ไม่ได้เกิดมาในตระกูลชั้นสูง บิดาของพระนาง เคยเป็นทหารเรือฝรั่งเศส ที่ไปทำไร่อยู่บนเกาะมาร์ตินีก ในทะเลแคริบเบียน เมื่อโฌเซฟีน อายุได้ 3 ขวบ พายุเฮอร์ริเคน ก็ถล่มเกาะมาร์ตินีก จนไร่ของครอบครัวตาเช ได้รับความเสียหายอย่างหนัก บิดาของโฌเซฟีน ไม่เหลือเงินเลยแม้แต่ฟรังก์เดียว ความหวังของเขาที่เหลืออยู่ คือหาผู้ชายรวย ๆ มาแต่งงานกับลูกสาวทั้ง 3 คนของตัวเอง เพื่อช่วยพยุงฐานะของครอบครัวให้ดีขึ้นมาบ้าง โดยเริ่มจากลูกสาวคนกลาง กาเตอรีน เดซีเร ซึ่งมีคุณน้า ผู้เป็นภริยาน้อยของขุนนางชั้นผู้ใหญ่ผู้หนึ่ง ในปารีส เป็นผู้จัดหาเจ้าบ่าวให้ คือเป็นลูกชายของขุนนางผู้นั้น กาเตอรีน เดซีเร เสียชีวิตอย่างกะทันหัน ในปี ค.ศ. 1777 ทำให้คุณน้า จึงยกลูกสาวคนโตคือ โฌเซฟีน ให้แทน ซึ่งตอนนั้นเธอมีอายุเพียง 15 ปี

หลังจากที่ได้แต่งงานกับสามีแล้ว สามีก็เริ่มเบื่อโฌเซฟีน และในขณะนั้นเอง อยู่ในช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศส สามีของโฌเซฟีนถูกประหาร แต่นางรอดมาได้ ต่อมาโฌเซฟีน มีสามีคนที่ 2 คือ ปอล บารัส ผู้นำคนสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศส และนาง ก็เป็นเพียงภริยาน้อยของปอล ต่อมาไม่นาน บารัสก็เริ่มเบื่อ และคิดจะเอาเพื่อนรักของโฌเซฟีน มาเป็นภริยาน้อยแทน เมื่อบารัส ต้องการหย่าขาดจากโฌเซฟีน จึงได้แนะนำนาง ไปให้นายทหารคนสนิท คือนายพลนโปเลียน โบนาปาร์ต ซึ่งเป็นชาวอิตาลี จากเกาะคอร์ซิกา ตอนแรกโฌเซฟีน ไม่ได้รักนโปเลียนเลยแม้แต่น้อย แต่นโปเลียนรักโฌเซฟีนมาก ถึงขนาดส่งจดหมายถึงนางทุกวัน และระหว่างที่นโปเลียนไม่อยู่ โฌเซฟีน ก็หาผู้ชายไปเรื่อย ๆ นางรู้ดีว่าอีกไม่นาน ก็จะหาความรักไม่ได้แล้วเพราะอีกไม่นาน นางจะย่างเข้าสู่วัยกลางคน เมื่อนโปเลียน ขอนางแต่งงานเดือนมกราคมในปีถัดมา โฌเซฟีนจึงไม่อาจปฏิเสธได้ ในตอนนั้น เขาเต็มใจที่จะยอมรับลูกทั้งสองของโฌเซฟีนมาเลี้ยง นางจึงแต่งงานกับเขาในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1796 ของขวัญวันแต่งงาน ที่โฌเซฟีนได้จากนโปเลียน คือเหรียญทอง ที่สลักคำไว้ว่า "แด่ชะตากรรม" แต่ว่าทุกครั้งที่นโปเลียนไปรบ โฌเซฟีน ก็มักจะพาผู้ชายเข้ามาในบ้าน โดยเฉพาะนายทหารหนุ่ม ที่ชื่อ อีปอลิต ชาร์ล ซึ่งอายุน้อยกว่าถึง 10 ปี โฌเซฟีนลุ่มหลงเขามาก ถึงเขียนจดหมายไปคร่ำครวญ เมื่อหมดทางเลี่ยง โฌเซฟีน จึงต้องจำใจไปมิลาน โดยไม่ลืมที่จะเอาอีปอลิตของเธอไปด้วย จนในที่สุดนโปเลียนก็รู้เรื่องนี้ ในตอนแรกนโปเลียนเองก็ไม่เชื่อ แต่เมื่อกลับมาที่บ้านในมิลานก็พบว่า โฌเซฟีนเดินทางไปเจนัว พร้อมกับอีปอลิต เมื่อโฌเซฟีนกลับมาจากเจนัวก็ปฏิเสธ แต่นโปเลียนไม่เชื่อ และอาละวาด หลังจากนั้นโฌเซฟีน ก็เริ่มตระหนักว่า นโปเลียน รักพระองค์มากเพียงใด และชีวิตของนางจะเป็นอย่างไร ถ้าขาดเขา จากเวลานั้นเอง โฌเซฟีนจึงเริ่มมีใจให้กับนโปเลียน

ตั้งแต่วันนั้น โฌเซฟีน ก็ไม่ได้ก่อเรื่องอื้อฉาวขึ้นมาอีกเลย แต่นโปเลียน เริ่มไม่วางใจในตัวโฌเซฟีนอีกต่อไป เขามอบความเย็นชาให้กับนาง และไม่นาน นโปเลียนไปหาผู้หญิงอื่น ที่พร้อมจะเป็นคุณนายโบนาปาร์ตกันทั้งสิ้น โฌเซฟีน มอบความรักให้มากขึ้น เท่าที่นโปเลียน ได้ทวีความเย็นชาต่อนาง เมื่อนโปเลียน ได้ปราบดาภิเษก ขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งฝรั่งเศส โฌเซฟีน ได้รับการสวมมงกุฎเป็นจักรพรรดินีจากนโปเลียน หลังจากนั้นโฌเซฟีน ไม่สามารถที่จะมีพระโอรสให้แก่จักรพรรดิได้ โฌเซฟีน จึงต้องหย่าขาดจากนโปเลียนในที่สุด หลังจากนั้น โฌเซฟีน ก็ย้ายไปอยู่ที่คฤหาสน์มาลเมซอง เพื่อเปิดทางให้จักรพรรดินีพระองค์ใหม่ ซึ่งก็คือ อาร์คดัชเชสมารี หลุยส์แห่งออสเตรีย ซึ่งต่อมา พระนางก็ให้กำเนิดพระโอรส คือจักรพรรดินโปเลียนที่ 2 แห่งฝรั่งเศส นั่นเอง

โฌเซฟีน ใช้เวลาให้ผ่านไป กับการทำสวนดอกไม้ ซึ่งโดยเฉพาะกุหลาบที่ชอบมากที่สุด จนสวนดอกไม้ของโฌเซฟีน เป็นสวนที่สวยที่สุดในปารีส นโปเลียน จะมาเยี่ยมและสนทนา รวมทั้งปรึกษาเรื่องต่าง ๆ เสมอ จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1814 นโปเลียนพ่ายแพ้ยับเยิน ในสงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หก นโปเลียนถูกบังคับให้สละราชสมบัติ และถูกคุมตัวไปที่เกาะเอลบา แต่ก่อนเดินทาง ก็ทรงมาเยี่ยมโฌเซฟีน และในขณะที่โฌเซฟีนมีอายุ 51 ปี โฌเซฟีนก็ได้เสียชีวิต (คาดว่าน่าจะเป็นปอดบวม) ขณะกำลังเดินเล่นในสวนที่หนาวเย็น ในเสื้อผ้าที่บางเบา เมื่อนโปเลียนทราบข่าว ถึงกับขังตัวเองไว้ในห้องถึงสามวัน เมื่อนโปเลียนหลบหนีออกจากเกาะเอลบามาได้ พระองค์ก็เดินทางไปยังคฤหาสน์มาลเมซอง ในสมัยที่โฌเซฟีนยังมีชีวิตอยู่ เธอชอบกลิ่นของดอกไวโอเลตมาก เธอจะพรมตัวด้วยกลิ่นของดอกไวโอเลตอยู่เป็นประจำ เมื่อนโปเลียนไปที่คฤหาสน์ พระองค์ก็นำล็อกเกตไปใส่ดอกไวโอเลต และเก็บล็อกเกตนี้ไว้ จนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิตพระองค์

คำพูดสุดท้ายของนโปเลียนคือ "ฝรั่งเศส... กองทัพ... โฌเซฟีน" ("France... armée... Joséphine") นั่นเป็นหลักฐานว่า นโปเลียนรักโฌเซฟีนมาก เพียงแต่ไม่มีเวลา ที่จะอยู่ร่วมกันเท่านั้น