ทรพี ตำนานเขาทับควาย แห่งเมืองลพบุรี😱😱😱

เมืองลพบุรี มีตำนานเป็นนิทานพื้นบ้านมากมาย และมีการเล่าสืบต่อกันมา มีเนื้อเรื่องเล่าเรื่องตำนานต่าง ๆ ที่ผูกเรื่องขึ้น ตามเนื้อเรื่องในรามเกียรติ์ หลายตอนด้วยกัน ซึ่งเรื่องราวต่างๆ มีความสอดคล้องเหมือนจริง มีตำนานเกี่ยวกับเขาต่าง ๆ มากมาย เช่น เขาโจนแล จะมีลักษณะคล้ายคนกำลังยืนจังก้า เขาตะเภา มีลักษณะคล้ายเรือสำเภาล่มตะแคงอยู่ เขาพับผ้าหรือเขาหนีบ ภูเขา มีลักษณะเป็นชั้น ๆ คล้ายผ้าแพรพับไว้ เขาแก้ว มีลักษณะเป็นหย่อมๆ ตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยว คล้ายกับมีคนนำเอาหิน มากองซ้อนกันไว้ เขาตะกร้า มีลักษณะเหมือนตะกร้าคว่ำอยู่ ติดกับบริเวณอ่างเก็บน้ำซับเหล็ก เขาขนมบูด หินที่ภูเขาลูกนี้ เมื่อหยิบขึ้นมาดมดู ยังมีกลิ่นคล้ายๆ ขนมที่บูดแล้ว เขาวงพระจันทร์ จะมีถ้ำอยู่บนเขา ซึ่งเล่าว่ามียักษ์พ่อนางนงพระจันทร์ ถูกศรพระรามอยู่ เขาทับควาย ดินจะแดงเหมือนสีเลือด และเป็นแหล่งแร่เหล็กซึ่งมีสีเลือดหมูปนดำ จึงสอดคล้องกับนิยายเรื่อง ทรพากับทรพี ซึ่งสถานที่ต่างๆ ยังมีหลักฐานปรากฏอยู่จนถึงปัจจุบันนี้

เขาทับควาย มีลักษณะเป็นภูเขาไม่สูงมากนัก หินในบริเวณเขาทับควายนี้ จะเป็นสีแดง เพราะเป็นแร่เหล็ก ตั้งอยู่หมู่ ๓ บ้านสระพานขาว ตำบลห้วยโป่ง อำเภอโคกสำโรง จังหวัดลพบุรี

ตำนานของบ้านเขาทับควาย หลายพันปีล่วงมาแล้ว เมืองลพบุรีหรือละโว้ธานี ยังเป็นป่าดงทึบ มีฝูงลิงอาศัยเป็นจำนวนมาก กล่าวกันว่า เมืองขีดขินในเรื่องรามเกียรติ์ ที่พระอินทร์ลงมาเนรมิต ให้พาลีผู้เป็นลูก อยู่ในบริเวณสถานีรถไฟลพบุรี และศาลพระกาฬในปัจจุบันนี้เอง

ในครั้งนั้นมีควายตัวหนึ่งชื่อ ทรพา อาศัยอยู่ในป่าบริเวณหน้าเขาวงจันทร์เป็นที่น่าประหลาดว่าบริเวณป่าแถบนั้น แม้จะมีควายป่าเที่ยวเล็มหญ้าอยู่เป็นฝูงก็ตามจะพบแต่ควายตัวเมีย ส่วนตัวผู้มีแต่ทรพาเพียงตัวเดียว ทรพานั้นเดิมเป็นยักษ์ชื่อ นนทกาล มีหน้าที่เฝ้าประตูกำแพงเมืองชั้นในของพระอิศวร

นนทกาลนั้นมีอายุหมื่นปี แต่ไม่เคยมีคู่ เมื่อเห็นนางฟ้าชื่อ มาลี ไปเก็บดอกไม้ในอุทยานทุกวันก็เกิดความรัก วันหนึ่งได้แอบตามเข้าไปในอุทยาน และปาดอกไม้ไปที่นางเป็นการเกี้ยวพาราสี นางตกใจมากจึงไปฟ้องพระอิศวร พระอิศวรพิโรธ จึงสาปให้ไปเป็นควายอยู่ในป่า ชื่อว่าทรพา จนกว่าจะมีลูกเป็นตัวผู้มาฆ่าตาย จึงจะกลับเป็นยักษ์เฝ้ากำแพงเมืองตามเดิม เมื่อถูกสาปก็เดินทางมาถึงป่าหิมวันกลายเป็นควายจึงต้องคอยระวังหากควายตัวเมียในฝูงตัวใดคลอดลูกเป็นตัวผู้ ก็จะขวิดลูกตายหมด กาสรตัวหนึ่ง ชื่อ นิลา เมื่อนางตั้งครรภ์ก็กลัวว่า ถ้าคลอดลูกเป็นตัวผู้ก็จะถูกทรพาผู้เป็นพ่อฆ่าตาย จึงหนีออกจากฝูง หลบไปอยู่ถ้ำแห่งหนึ่ง จนคลอดลูกออกมา ชื่อ ทรพี ฝ่ายเทพารักษ์มีความสงสารจึงพากันเข้าสิงสถิตยังเขาทั้งสองและขาทั้งสี่ของทรพี ทำให้ทรพีเจริญเติบโตมีร่างกายและพละกำลังที่แข็งแรง เพราะเดชแห่งเทพารักษ์ที่สิงสถิตอยู่ แม่ควายสู้อุตส่าห์หาอาหารมาเลี้ยงลูกจนเติบโตเป็นหนุ่ม แต่แล้ววันหนึ่งทรพาก็รู้เข้าจนได้ มันจึงติดตามไปเพื่อจะฆ่าลูก แต่ถูก แม่ควายขัดขวาง ทรพาขัดเคืองยิ่งนัก มันจึงขวิดแม่ควายตาย ขณะที่พ่อกับแม่กำลังต่อสู้กันอยู่นั้น ทรพีผู้เป็นลูกจึงได้ถือโอกาสหลบหนีไปเสียทัน

ครั้นทรพีเติบโต มันมีความโกรธแค้นผูกพยาบาท ที่พ่อจะฆ่าแม้กระทั่งตัวมัน ซึ่งเป็นลูก มันจึงพยายามหารอยเท้าของพ่อและวัดทุกวัน จนกระทั่งวันหนึ่งมันเห็นว่า รอยเท้าใหญ่เท่า ๆ กัน มันจึงไปเผชิญหน้ากับพ่อและท้าให้มาต่อสู้กัน ขณะนั้นทรพาแก่มากแล้ว กำลังหรือจะสู้ทรพีได้ ในที่สุด ทรพีผู้เป็นลูก ก็ฆ่าทรพาผู้เป็นพ่อตาย ทำให้ทรพา พ้นจากคำสาปของพระอิศวร และกลับไปเป็นนายทวารยังเขาไกรลาสตามเดิม

ส่วนทรพีเมื่อชนะพ่อก็ดีใจ และเกิดความฮึกเหิม เกะกะระรานผู้อื่น เข้าไปในป่า ขวิดต้นไม้ใหญ่แล้วร้องท้าเทวดา เทพผู้เป็นเจ้าป่า ได้ฟังเช่นนั้น ก็ไม่อยากสู้รบด้วย เพราะเห็นว่าเป็นสัตว์เดรัจฉาน จึงตอบว่า เราไม่มีฤทธิ์หรอก ท่านนั้นฤทธิ์มาก ถ้าอยากจะสู้รบ ก็จงไปที่เขาเบญจบรรพตเถิด ทรพีได้ฟังดังนั้นก็ดีใจ รีบโจนทะยานไปยังเบญจบรรพต แล้วตรงเข้าขวิดหน้าผา จนเกิดแสงเป็นประกาย แล้วร้องท้าเทวดา เทพบุตรทั้งห้าเกิดความลำคาญ ไม่อยากจะสู้รบกับทรพี จึงกล่าวตอบไปว่า เราสู้ท่านไม่ได้หรอก แต่พระสมุทรนั้นมีฤทธิ์มาก ถ้าท่านอยากรบ ก็ไปรบกับพระสมุทรเถิด ทรพีฮึกเหิมใจยิ่งขึ้น รีบตรงไปยังมหาสมุทรทันที ครั้นถึงก็กระโจนลงน้ำ ขวิดน้ำจนขุ่มข้น แล้วร้องท้าพระสมุทร พระสมุทรก็บอกให้ไปท้ารบกับพระอิศวร ที่เขาไกรลาส ทรพีเกิดความกำเริบใจยิ่งขึ้น รีบโจนทะยานจากมหาสมุทรมุ่งหน้าไปยังเขาไกรลาส และท้าพระอิศวรทันที พระอิศวรเห็นทรพีกำเริบ จึงสาปให้ไปรบกับ พาลี เมื่อถูกพาลีฆ่าตายแล้ว ให้ไปเกิดเป็น มังกรกรรฐ์ บุตรของ พระยาขร แล้วตายด้วยศรพระราม ทรพีโกรธ ตรงเข้าขวิดเขาไกรลาสจนสั่นสะเทือน แล้วรีบไปยังเมืองขีดขิน ร้องท้าพาลีทันที เขาลือว่าท่านมีฤทธิ์ ส่วนเหล่าเทวดาทั้งจักรวาล ยังไม่กล้ามาสู้เลย แม้แต่พระอิศวรก็ยังเกรงกลัวเรา ท่านมาลองกำลังกับเราหน่อยเป็นไร พาลีโกรธมาก รีบชักพระขรรค์แล้วกระโดดลงมาจากปราสาท ตรงเข้าสู้รบกับทรพีทันที ตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นก็ไม่มีใครมีใครชนะ พาลีจึงออกอุบายให้ไปรบกับตนในถ้ำ วันรุ่งขึ้น

พาลีกลับเข้าเมือง เล่าให้สุครีพฟังว่า ทรพีมีฤทธิ์มาก ยังฆ่าไม่ได้ จึงลวงให้ไปรบกันในถ้ำแก้วสุรกานต์ในวันพรุ่งนี้ แล้วสั่งสุครีพว่า หากตนไปสู้กับทรพีเจ็ดวันแล้ว ยังไม่ออกจากถ้ำ ให้ไปดูที่ปากถ้ำ ถ้าเห็นเลือดข้นไหลออกมา ก็ให้เข้าใจว่าเป็นเลือดของทรพี ถ้าหากเลือดใสก็ให้เข้าใจว่าตนเสียชีวิตแล้ว ให้เอาหินปิดปากถ้ำเสีย เพื่อไม่ให้เป็นที่อับอายแก่ผู้คน

ครั้นรุ่งเช้า พาลีก็เหาะไปยังถ้ำแก้วสุรกานต์ พบทรพีคอยอยู่ก่อนแล้ว ทั้งสองจึงเข้าไปสู้รบกันในถ้ำ ถึงเจ็ดวันก็ไม่มีใครชนะ พาลีจึงใช้อุบายถามทรพีว่า ทำไมจึงมีฤทธิ์มาก ได้กำลังมากจากใคร ด้วยความอหังการ ทรพีก็ตอบว่า เรามีฤทธิ์ของเราเอง หาไม่มีใครช่วยเหลือ เหล่าเทวัญที่สถิตย์อยู่ยังเขาทั้งสอง และขาทั้งสี่ของทรพี ได้ยินดังนั้นก็คิดน้อยใจทรพี ที่ลบหลู่บุญคุณ จึงพากันออกจากร่างทรพี โดยสำแดงฤทธิ์ให้พาลีเห็นเป็นแสงสว่าง ทำให้ทรพีอ่อนกำลัง เมื่อต่อสู้กัน จึงถูกพาลีฆ่าตายในที่สุด เหล่าเทวดาเห็นพาลีปราบทรพีได้ก็ดีใจ พากันอวยชัยให้พรแก่พาลี และบันดาลให้ฝนตกลงมา เลือดข้นของทรพี ไหลมาที่ปากถ้ำ ถูกน้ำฝนชะล้าง ก็กลายเป็นสีแดงใส ไหลหนองไปทั่วบริเวณนั้น

เมื่อครบกำหนดเจ็ดวัน สุครีพก็มาดูที่ปากถ้ำ เห็นเลือดสีแดงใสไหลออกมา ก็เข้าใจผิด คิดว่าพาลีตายไปแล้ว สุครีพโศกเศร้าเสียใจเป็นอันมาก จึงได้สั่งให้พลวานร ขนหินมาปิดปากถ้ำไว้ ส่วนพาลี เมื่อฆ่าทรพีตายแล้ว ใช้พระขรรค์ตัดหัวทรพีแบกใส่บ่า มาถึงปากถ้ำ เห็นก้อนหินปิดปากถ้ำอยู่ เข้าใจผิดคิดว่า สุครีพทรยศ คิดจะฆ่าตน ก็โกรธ จึงเอาหัวของทรพีขว้างไปสุดแรงเกิด หินที่ปิดปากถ้ำกระเด็นไปตกยังที่แห่งหนึ่ง ที่เรียกกันว่า "ตำบลท่าหิน" ในปัจจุบัน และเป็นที่ตั้งของพระนารายณ์ราชนิเวศน์ ตำบลท่าหิน ปัจจุบันอยู่ในเขตเทศบาลเมืองลพบุรี จังหวัดลพบุรี

พาลีตัดหัวทรพีขว้างไป ทำให้หินที่ปิดปากถ้ำบางส่วน แตกกระจัดกระจาย และได้ไปตกในที่ต่างๆ เช่น ที่ห้วยหิน อำเภอโคกสำโรง ตกลงปักดิน ที่อยู่บ้านหินปักเหนือหินปักใต้ อำเภอบ้านหมี่ และได้มาตกลงบริเวณใกล้กับวัดซาก จำนวน ๒ ก้อน จึงเรียกว่า บ้านหินสองก้อน (อยู่ระหว่างบ้านถนนแค และบ้านสะพานอิฐ กล่าวกันว่า ณ ที่วัดซากนั้น เป็นสถานที่เจ้าพระยาวิชาเยนทร์ ถูกประหารชีวิตด้วย

หมู่บ้านหินสองก้อน ตั้งอยู่ที่หมู่ที่ ๑ ตำบลทะเลชุบศร อำเภอเมืองลพบุรี จังหวัดลพบุรี ส่วนสถานที่ที่หัวของทรพีตกนั้น ได้กลายเป็นหนองน้ำอันกว้างใหญ่ อยู่บริเวณใต้เมืองลพบุรีลงไป ในเขตท้องที่ตำบลดอนโพธิ์ ปัจจุบันมีชื่อว่า หนองหัวกระบือ มาจนทุกวันนี้

หนองหัวกระบือ เป็นชื่อหมู่บ้านหนองหัวกระบือ ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นศีรษะกระบือ ตั้งอยู่หมู่ที่ ๕ ตำบลดอนโพธิ์ อำเภอเมืองลพบุรี จังหวัดลพบุรี

ส่วนถ้ำที่ทรพีถูกฆ่าตายนั้น เพื่อไม่ให้ควายเกเรตัวใด เข้าไปอยู่อาศัยอีก พาลีจึงได้พังปากถ้ำ ปิดเสียทั้งภูเขา ภูเขาแห่งนั้นจึงได้ชื่อว่า เขาทับควาย และหาถ้ำไม่พบอีกเลย ที่เขาทับควายนี้ ดินจะมีสีแดงเหมือนดังสีเลือด ปัจจุบันอยู่ริมถนนพหลโยธิน เขตตำบลห้วยโป่ง อำเภอโคกสำโรง ห่างจากเมืองลพบุรีประมาณ ๒๐ กิโลเมตรเศษ และมีการขุดทำเมืองแร่เหล็กที่นั่นด้วย ผู้ผ่านไปมาจะเห็นว่าดินทั่วบริเวณนั้นจะมีสีแดง

ส่วนพาลี เมื่อกลับเข้าเมือง เข้าใจผิด คิดว่าสุครีพทรยศ แกล้งเอาหินปิดปากถ้ำทั้ง ๆ ที่ตนยังไม่ตาย จึงขับไล่ออกไปจากเมืองขีดขิน โดยไม่ฟังคำชี้แจงของสุครีพเลย พาลีกับสุครีพ จึงไม่ถูกกันนับตั้งแต่นั้นมา

ตำนานเขาทับควายนี้ นอกจากจะเป็นการกล่าวความเป็นมาของสถานที่ ว่าทำไมจึงได้ชื่อว่าเขาทับควายแล้ว ในเนื้อเรื่อง ยังชี้ให้เห็นความเชื่อ ในด้านคุณธรรมจริยธรรม คนไทย มีความเชื่อในด้านคุณธรรม จริยธรรม ถ้าผู้ใดกระทำการที่เป็นการฝ่าฝืน จะเป็นคนไม่ดี คุณธรรมจริยธรรม ที่แทรกอยู่ในตำนานเขาทับควาย มีอยู่หลายประการ ดังนี้

ความกตัญญู เป็นคุณธรรมขั้นพื้นฐาน เป็นความดีที่เป็นพื้นฐานของความเป็นคน ความกตัญญูจะทำให้ชีวิตอยู่อย่างมีความสุข ความคิดและความเชื่อตามวัฒนธรรมไทยนั้น สรรเสริญผู้มีความกตัญญูและตำหนิผู้ที่ไม่รู้จักบุญคุณคนอื่นเป็นอย่างมาก คนไทยมีความเชื่อว่าผู้ที่มีความกตัญญูต่อพ่อแม่ ครูอาจารย์ จะมีความเจริญรุ่งเรืองประสบความสำเร็จในชีวิต ส่วนผู้ที่เนรคุณนั้นจะประสบความวิบัติเป็นที่รังเกียจในสังคม ลูกควรมีควากตัญญูต่อผู้ให้กำเนิด แต่ถ้าขาดความกตัญญู จะถูกประณาม ดังเช่นทรพีที่ฆ่าพ่อตัวเอง เพราะมีความแค้นทรพาผู้เป็นพ่อที่คิดจะฆ่าลูกทุกตัวที่เป็นตัวผู้ เนื่องจากกลัวว่าลูกที่เป็นตัวผู้จะฆ่าตน ตามคำสาปของพระอิศวร ทรพีวัดรอยเท้าของพ่อมาโดยตลอด พอมีรอยเท้าเท่าพ่อ จึงท้าให้มาสู้กัน ทรพามีความชราอ่อนพละกำลังลงจึงถูกทรพีขวิดตาย ตามสำนวนไทย คำว่าทรพี หมายถึง คนไม่รู้จักคุณบิดามารดา “ ทรพี ” จึงเป็นคำที่เรียกลูกที่ไม่รู้จักคุณบิดามารดามาจนทุกวันนี้

ความเมตตากรุณา เมตตา คือการปรารถนาดีรักใคร่ต่อผู้อื่น กรุณา คือ เมื่อเห็นสัตว์ทั้งหลายได้รับความลำบาก ย่อมช่วยผู้ที่ได้รับความลำบากนั้นให้ได้รับความสุข เช่น ตอนที่นิลาตั้งครรภ์ก็กลัวว่า ถ้าคลอดลูกเป็นตัวผู้ก็จะถูกทรพาผู้เป็นพ่อฆ่าตาย จึงหนีออกจากฝูง หลบไปอยู่ถ้ำแห่งหนึ่ง จนคลอดลูกออกมา และให้ชื่อว่า ทรพี ฝ่ายเทพารักษ์มีความสงสารจึงพากันเข้าสิงสถิตยังเขาทั้งสองและขาทั้งสี่ของทรพี ทำให้ทรพีเจริญเติบโต มีร่างกายและพละกำลังที่แข็งแรงมากกว่าใคร เทพารักษ์มีความเมตตากรุณาต่อทรพี เพราะเห็นว่ามีความทุกข์ เข้าไปสิงสถิตเพื่อให้ทรพีมีความสุข

ความรักที่เป็นนิรันดร คือความรักของแม่ที่มีต่อลูก เป็นรักที่ยิ่งใหญ่ ยอมตายแทนลูกได้ดังเช่นนางควายนิลาแม่ของทรพี ความรักลูกกลัวว่าถ้าคลอดลูกออกมาเป็นตัวผู้จะถูกพ่อฆ่าตาย ยอมลำบากลำบนหลบไปอยู่ในถ้ำ คลอดลูกออกมาต้องคอยหาอาหารมาให้ลูกกิน แต่แล้ววันหนึ่งทรพาก็รู้เข้าจนได้ มันจึงติดตามไปเพื่อจะฆ่าลูก แต่ถูก แม่ควายขัดขวาง ทรพาโกรธมาก มันจึงขวิดแม่ควายตาย ขณะที่พ่อกับแม่กำลังต่อสู้กันอยู่นั้น ทรพีผู้เป็นลูกจึงได้ถือโอกาสหลบหนีไปเสียทัน นางยอมตายเพื่อปกป้องลูก เป็นความรักที่หาจากใครไม่ได้อีกแล้ว

ความมีเหตุผล คือการรู้จักควบคุมอารมณ์ จะทำให้เล็งเห็นคุณและโทษ การพยายามมองบุคคลและเหตุการณ์ต่าง ๆ ในแง่ดี จะพาให้ชีวิตมีความสุข ในตำนานเขาทับควาย ไม่ได้กล่าวถึงความมีเหตุผล แต่กล่าวถึงผลแห่งการไม่มีเหตุผล ทำให้เกิดความไม่เข้าใจกัน ต้องโกรธกัน เกลียดกัน คิดแต่จะประหัตประหารกัน เช่น ตอนที่พาลีสู้กับทรพาในถ้ำ สุครีพเห็นเลือดที่ไหลออกมาเป็นเลือดใส เข้าใจว่าเป็นเลือดของสุครีพ คิดว่าสุครีพตายแล้ว จึงนำหินปิดปากถ้ำ เพื่อขังทรพีให้ตายอยู่ในถ้ำ พาลีเข้าใจผิดคิดว่าสุครีพคิดทรยศ จะฆ่าตนจะได้ครองเมืองขีดขิน เมื่อออกจากถ้ำได้จึงขับไล่สุครีพให้ออกจากเมืองไปโดยไม่ฟังเหตุผลใดๆทั้งสิ้น