วิหารเอ็ดฟู สมรภูมิแห่งเทพเจ้า

วิหารเอ็ดฟู เป็นวิหารอียิปต์ ที่ตั้งอยู่บนฝั่งตะวันตกของแม่น้ำไนล์ ในเมืองเอ็ดฟู ประเทศอียิปต์ตอนบน เมืองนี้เป็นที่รู้จัก ในสมัยขนมผสมน้ำยา ในภาษากรีก เมืองของอพอลโล และในภาษาละตินว่า อพอลโลโนโปลิส มหาราช ตามชื่อเทพฮอรัส ซึ่งเป็นหัวหน้าเทพเจ้าฮอรัส ซึ่งถูกระบุว่าเป็นอพอลโล ภายใต้การตีความ เกรก้า เป็นศาลเจ้า ที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดีที่สุดแห่งหนึ่ง ในอียิปต์ วัดแห่งนี้ สร้างขึ้นในอาณาจักรปโตเลมี ระหว่าง 237 ถึง 57 ปีก่อนคริสตกาล คำจารึกบนผนัง ให้ข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับภาษา ตำนาน และศาสนา ในช่วงยุคขนมผสมน้ำยาในอียิปต์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ข้อความอาคาร ที่จารึกไว้ในวิหาร "ให้รายละเอียด [ทั้งสอง] ของการก่อสร้าง และยังรักษาข้อมูล เกี่ยวกับการตีความตามตำนานของวัดนี้ และวัดอื่นๆ ทั้งหมด ในฐานะเกาะแห่งการสร้างสรรค์"

นอกจากนี้ยังมี "ฉากและจารึกที่สำคัญอีกด้วย ของละครศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งที่มีมายาวนาน ระหว่างฮอรัสและเซธ"

เอ็ดฟู เป็นหนึ่งในวัดหลายแห่งที่สร้างขึ้น ในสมัยอาณาจักรปโตเลมี รวมทั้งกลุ่มวิหารเดนเดอรา, เอสนา, วิหารคอมออมโบ และฟิเล ขนาดของมัน สะท้อนถึงความเจริญรุ่งเรือง ที่สัมพันธ์กันในยุคนั้น วัดปัจจุบัน ซึ่งเริ่มสร้าง "เมื่อวันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 237 ก่อนคริสต์ศักราช เดิมประกอบด้วยโถงเสา โถงขวาง 2 ห้อง และวิหารหิน ที่ล้อมรอบด้วยโบสถ์น้อย" อาคารหลังนี้ เริ่มต้นในรัชสมัยของพระเจ้าปโตเลมีที่ 3 เออเกเตส และแล้วเสร็จ ใน 57 ปีก่อนคริสตกาล ภายใต้การปกครองของปโตเลมีที่ 12 ออเลเตส มันถูกสร้างขึ้น บนที่ตั้งของวิหารขนาดเล็ก ก่อนหน้านี้ ซึ่งอุทิศให้กับเทพฮอรัส แม้ว่าโครงสร้างก่อนหน้านี้ จะเน้นไปทางทิศตะวันออก-ตะวันตก มากกว่าทิศเหนือ-ใต้ ดังเช่นในสถานที่ปัจจุบัน เสาที่พังอยู่ทางทิศตะวันออกของวัด ปัจจุบัน พบหลักฐานจารึก ที่บ่งบอกถึงโครงการก่อสร้าง ภายใต้ผู้ปกครองอาณาจักรใหม่ ฟาโรห์รามเสสที่ 1 เซติ 1 และ รามเสสที่ 2

วิหาร Edfu เลิกใช้เป็นอนุสรณ์สถานทางศาสนา หลังจากการข่มเหงคนต่างศาสนา ของ ธีโอโดเซียสที่ 1 และคำสั่งห้ามการบูชา ที่ไม่ใช่คริสเตียน ภายในจักรวรรดิโรมัน ในปี 391 เช่นเดียวกับที่อื่น ภาพนูนต่ำนูนสูงของวัดหลายแห่ง ถูกรื้อถอน โดยผู้ติดตามศรัทธาของคริสเตียน ที่เข้ามาเพื่อครอบครองอียิปต์ เพดานสีดำคล้ำ ของห้องโถงไฮโปสไตล์ ซึ่งมองเห็นได้ในปัจจุบัน เชื่อกันว่า เป็นผลมาจากการลอบวางเพลิงโดยมีเจตนาทำลายภาพทางศาสนา ซึ่งในสมัยนั้น ถือว่าเป็นคนนอกรีต

ตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา วิหารแห่งนี้ถูกฝังลึก 12 เมตร (39 ฟุต) ใต้ผืนทรายทะเลทราย และชั้นตะกอนแม่น้ำ ที่สะสมอยู่ในแม่น้ำไนล์ ชาวบ้านในท้องถิ่น สร้างบ้านทับบริเวณวัดเดิมโดยตรง มีเพียงต้นน้ำลำธารของเสาวัดเท่านั้น ที่มองเห็นได้ในปี ค.ศ. 1798 เมื่อคณะสำรวจชาวฝรั่งเศสระบุตัววัดได้ ในปี 1860 ออกุสต์ มาริเอตต์ นักอียิปต์วิทยาชาวฝรั่งเศส ได้เริ่มทำงาน เพื่อปลดปล่อยวิหาร Edfu ออกจากทราย

วิหารเอ็ดฟูเกือบจะสมบูรณ์ และเป็นตัวอย่างที่ดี ของวิหารอียิปต์โบราณ ความสำคัญทางโบราณคดี และการอนุรักษ์ในระดับสูง ทำให้ที่นี่ เป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวในอียิปต์ และเป็นจุดแวะพักบ่อยครั้ง สำหรับเรือล่องแม่น้ำหลายลำ ที่ล่องเรือในแม่น้ำไนล์ ในปี พ.ศ. 2548 ทางเข้าวัด ได้รับการปรับปรุงใหม่ ด้วยการเพิ่มศูนย์บริการนักท่องเที่ยว และที่จอดรถปูกระเบื้อง มีการเพิ่มระบบไฟส่องสว่าง ในปลายปี พ.ศ. 2549 เพื่อให้สามารถเข้าชมในเวลากลางคืนได้

วิหารเอ็ดฟู เป็นวิหารที่ใหญ่ที่สุด ซึ่งอุทิศให้กับเทพฮอรัสและฮาโธร์ แห่งเดนเดอรา ที่นี่ เป็นศูนย์กลางของเทศกาลต่างๆ มากมายอันศักดิ์สิทธิ์ ของเทพฮอรัส ในแต่ละปี "ฮาธอร์ เดินทางไปทางใต้ จากวิหารของเธอ ที่เดนเดอราห์ เพื่อไปเยี่ยมฮอรัสที่เอ็ดฟู และเหตุการณ์นี้ ที่แสดงถึงการแต่งงานอันศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา ถือเป็นโอกาสของเทศกาล และการแสวงบุญที่ยิ่งใหญ่"

ตำนานการสร้างวิหารเอ็ดฟู ประกอบด้วยฉาก ที่เกี่ยวข้องกันหลายฉาก ซึ่งส่วนใหญ่ พบที่ด้านในของกำแพงรอบนอกของวิหาร เป็นหลัก แต่ไม่เฉพาะเจาะจงเท่านั้น

พวกเขา บอกเล่าเรื่องราวการเริ่มต้นของโลก เมื่อยังมีน้ำปกคลุมอยู่ทั้งหมด ในระหว่างการต่อสู้ระหว่างผืนดิน และผืนน้ำดึกดำบรรพ์ ผืนดิน สามารถเข้าใกล้ผิวน้ำได้ เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น ต้นอ้อ ก็เติบโตด้วยความช่วยเหลือจากเหยี่ยว ซึ่งได้รับการเสริมกำลัง โดยเทพเจ้าแห่งแดนไกล และยักษ์ใหญ่ ต้นอ้อเป็นเซลล์สืบพันธุ์ของวิหารเอ็ดฟู และฮอรัส ก็ร่อนลงมาเหมือนเหยี่ยว กองกำลังเข้ามาใกล้ในรูปของนก และเลี้ยงฮอรัส ลอร์ดแห่งเอ็ดฟู พิธีกรรมนี้ เป็นจุดเริ่มต้นของลัทธิเอ็ดฟู

อะโพฟิส ที่มีลักษณะคล้ายงู พยายามขัดขวางการสร้าง ฮอรัส ตัวสั่นด้วยความกลัว แต่ฉมวก ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของ พทาห์ ก็เข้ามาช่วยเหลือ ศัตรูพ่ายแพ้ และการสร้าง ยังคงดำเนินต่อไป เหยี่ยวก่อตัวเป็นโดมท้องฟ้า ปีกของมัน ทอดยาวจากขอบฟ้าหนึ่ง ไปอีกขอบฟ้า และดวงอาทิตย์ ก็เริ่มหมุนเวียนในแต่ละวัน จากนั้น วิหารแห่งแรกของ เอ็ดฟู ได้รับการออกแบบโดยเทพเจ้า โธธ และเซชัท องค์หนึ่ง รับผิดชอบด้านสติปัญญา และอีกองค์หนึ่ง สำหรับพระคัมภีร์ ช่างก่อสร้างผู้เคร่งครัดในพระเจ้า ได้สร้างวิหารตามแบบแปลนเหล่านี้ แต่เริ่มแรกไม่ใช่ด้วยหิน แต่เป็นไม้อ้อ

พิธีกรรมฐานรากของวัด ประกอบด้วยองค์ประกอบหลายประการ ประการแรก การวางผังดิน ด้วยพิธีกรรมขึงสาย เมื่อก่อสร้างแล้วเสร็จ กษัตริย์ ก็ทรงมอบวัดนี้ให้กับเทพเจ้าสามองค์ เพื่อปกป้องอาคาร จากภัยคุกคามภายนอก เทพเจ้า 60 องค์ จึงสร้างกำแพงมีชีวิตรอบๆ วัด

วิหารเอ็ดฟู เป็นแบบจำลอง สำหรับงานวิหารในเมืองโฮลเบค เมืองลีดส์ เสาลานภายในที่ Edfu ได้รับการคัดลอกมาอย่างใกล้ชิด ที่ด้านหน้าของโรงงาน