เสือกินคนระดับตำนาน ที่สังหารมนุษย์ไปมากที่สุดในประวัติศาสตร์

เสือจำปาวัต (Champawat Tiger)
เป็นเสือโคร่งเบงกอลเพศเมียตัวหนึ่ง ที่เป็นที่รู้จักในฐานะเสือกินคน
เสือตัวนี้ก่อเหตุโจมตีร้ายแรงหลายครั้ง ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19
ซึ่งสร้างกระแสความหวาดกลัวให้เกิดขึ้นอย่างกว้างขวาง ในภูมิภาคจำปาวัต
ของรัฐอุตตราขัณฑ์ ประเทศอินเดีย และในพื้นที่ชายแดนของเนปาล

 
ความก้าวร้าวของเสือตัวนี้ต่อมนุษย์ มีสาเหตุมาจากการบาดเจ็บ
รายงานบางฉบับระบุว่า เสือมีบาดแผลถูกกระสุนปืน ซึ่งอาจมาจากนักล่า
ชาวอังกฤษหรือชาวบ้านชาวเนปาล ซึ่งทำให้เกิดความเจ็บปวดอย่างรุนแรง
และจำกัดความสามารถในการล่าเหยื่อตามธรรมชาติ ด้วยเหตุนี้
เสือจึงหันมาหามนุษย์ในฐานะแหล่งอาหารที่ง่ายกว่าแทน

 
ระหว่างปี 1900 ถึง 1907 เสือจำปาวัตได้คุกคามหมู่บ้านต่าง ๆ
และกลายเป็นเป้าหมายของการสำรวจล่าสัตว์จำนวนมาก โดยมีเป้าหมาย
เพื่อขจัดภัยคุกคามต่อชุมชนท้องถิ่น มีความพยายามที่จะติดตามและฆ่าเสือ
แต่มันหลบเลี่ยงการจับกุมได้บ่อยครั้ง แสดงให้เห็นถึงความสามารถ
ที่เกือบจะเหนือธรรมชาติในการหลบเลี่ยงกับดักและนักล่า

 
รัฐบาลอังกฤษในอินเดีย ตระหนักถึงความรุนแรงของสถานการณ์
และส่งนักล่าและทหารที่มีทักษะเพื่อจัดการกับภัยคุกคามดังกล่าว ในที่สุด
ในปี 1907 จิม คอร์เบตต์ (Jim Corbett) นายพรานชาวอังกฤษ
ซึ่งมีชื่อเสียงในด้านทักษะการติดตามและกำจัดเสือกินคน
ได้รับมอบหมายให้ติดตามและสังหารเสือจำปาวัต

 
หลังจากการล่าอย่างเข้มข้น Corbett ก็ค้นพบและยิงเสือได้สำเร็จ
โดยรายงานพบว่าเสือตัวนี้มีขนาดที่ใหญ่โต และมีลักษณะก้าวร้าว
อย่างเห็นได้ชัด ทำให้ชื่อเสียงของมันแข็งแกร่งขึ้นในฐานะนักล่าที่น่ากลัว
การตายของเสือจำปาวัตช่วยบรรเทาความเดือดร้อนให้กับชุมชน
ที่ได้รับผลกระทบ และยุติความหวาดกลัวที่แพร่ระบาดในภูมิภาคมานานหลายปี

 
เสือจำปาวัต มีส่วนรับผิดชอบต่อการเสียชีวิตของมนุษย์
มากถึง 436 คน ทั้งที่ถูกสังหาร และถูกจับกินเป็นอาหาร
สถิตินี้ถือเป็นเหตการณ์การสังหารมนุษย์โดยสัตว์หนึ่งตัว
ที่ถือว่ารุนแรงมากที่สุดในประวัติศาสตร์ (ในแง่ของตัวเลขผู้เสียชีวิต)