วาระสุดท้ายของจิวยี่ ผู้ถ่มน้ำลายรดฟ้า

สวัสดีครับ ในกระทู้จะขอกล่าวถึงวาระสุดท้ายแม่ทัพง่อก๊ก ผู้เผาทัพเรือของโจโฉให้แตกพ่าย นั่นคือ 'จิวยี่' กันนะครับ

เกริ่นนำ เล่าปี่ได้ขอยืมเมืองเกงจิ๋วจากซุนกวนเป็นเวลานาน ซุนกวนพยายามทวงคืนหลายครั้ง แต่เล่าปี่ก็ได้เจรจาบ่ายเบี่ยงว่าหากได้เมืองเสฉวนเมื่อไรก็จะคืนให้

จิวยี่ก็คิดอุบายที่จะจับเล่าปี่ฆ่า จึงให้โลซกไปแจ้งกับเล่าปี่ว่าบัดนี้ซุนกวนจะไปตีเอาเมืองเสฉวนมาให้เล่าปี่ ขอให้เป็นธุระจัดเตรียมเสบียงอาหารไว้ด้วย

ขงเบ้งทำเป็นไม่รู้เท่าทันอุบายของจิวยี่ จึงแกล้งรับปากแล้วบอกกับเล่าปี่ว่า "อันจิวยี่ครั้งนี้เห็นจะแพ้ความคิดเรา ตรอมใจตายเป็นมั่นคง"

ส่วนจิวยี่เมื่อรู้ว่าขงเบ้งรับปากไว้ดังนั้น ก็หัวเราะชอบใจ กล่าวกับโลซกว่า "ขงเบ้งแพ้ความคิดเราแล้ว เราจะได้แก้แค้นขงเบ้งครั้งนี้"

ครั้นถึงเวลาจิวยี่ก็นำทหารมาจนถึงเชิงกำแพงเมืองเกงจิ๋ว จูล่งจึงบอกกับจิวยี่ว่าขงเบ้งแจ้งในอุบายของท่านแล้ว

ขณะนั้นกวนอู เตียวหุย ฮองตงและอุยเอี๋ยนก็พากันร้องสั่งทหารให้จับตัวจิวยี่ไว้ จิวยี่แค้นใจที่เสียรู้ขงเบ้งจนเป็นลมพลัดตกจากหลังม้า ทหารทั้งหลายจึงรีบพาไปลงเรือ

ครั้นได้สติก็สมทบกับทัพของซุนยี่เพื่อจะไปตีเอาเมืองเสฉวน พอมาถึงกลางทางเล่าหองกับกวนเป๋งก็เอาหนังสือขงเบ้งมาให้

เนื้อความในหนังสือนั้นมีท่าทีเยาะเย้ยว่าแม้ท่านจะไปตีเมืองเสฉวน เล่าเจี้ยงนั้นก็จะรักษาเมืองเอาไว้ได้ ส่วนเมืองกังตั๋งนั้นเล่าเมื่อท่านทิ้งมาดังนี้ โจโฉก็จะยกทัพมาชิงเอาไปได้เป็นแน่แท้

จิวยี่เห็นหนังสือนั้นแล้ว ก็ยิ่งรู้สึกคับแค้นใจ รู้ตัวว่าครั้งนี้คงจะหาชีวิตไม่แล้ว จึงเขียนหนังสือส่งให้ทหารแล้วสั่งว่า "ท่านจงเอาหนังสือนี้ไปให้นายเราเถิด ว่าเราคำนับลาแล้ว"

จิวยี่สั่งแล้วก็หมดสติไป ครั้นฟื้นขึ้นมาก็แหงนหน้าขึ้นมองฟ้าแล้วร้องออกมาว่า "เทพดาองค์ใดหนอซึ่งให้เราเกิดมาแล้ว เหตุใดจึงให้ขงเบ้งเกิดมาด้วยเล่า" ร้องออกมาแบบนี้อยู่หลายครั้งจนสิ้นใจ

พอขงเบ้งรู้ข่าวจึงไปคำนับศพจิวยี่แล้วทำเป็นร้องไห้เสียใจ ทหารของจิวยี่เห็นดังนั้นก็คิดว่าขงเบ้งนั้นมิได้เป็นอริกับจิวยี่ดั่งคำเล่าลือ ส่วนโลซกก็คิดว่าขงเบ้งนั้นหามีใจพยาบาทไม่ มีแต่จิวยี่เท่านั้นที่ริษยาขงเบ้งจนตัวตาย

ส่วนบังทองได้เห็นดังนั้นแล้ว จึงกล่าวว่า "ท่านแกล้งทำกลอุบายให้จิวยี่แค้นจนตาย แล้วมิหนำซ้ำมาแกล้งทำเป็นเส้นวักเศร้าโศกร้องไห้รักจิวยี่อีกเล่า ทำการเยาะเย้ยดูถูกทั้งนี้ เห็นว่าชาวบ้านกังตั๋งไม่มีผู้รู้เท่าทันท่านแล้วหรือ" ขงเบ้งได้ฟังก็หัวเราะที่บังทองรู้ทันตน

จิวยี่นั้นคิดอุบายที่จะกำจัดขงเบ้งหลายครั้ง แต่ขงเบ้งก็รู้เท่าทันตลอด ทำให้จิวยี่ยิ่งแค้นใจอย่างหนัก สุดท้ายก็พ่ายต่อกลอุบายของขงเบ้งจนตัวตาย ปิดตำนาน "ผู้ถ่มน้ำลายรดฟ้า" ด้วยวัยสามสิบหกปี

สรุป สำหรับจิวยี่นั้น เป็นแม่ทัพสายบัญชาการรบที่เก่งกาจ วางแผนการรบได้อย่างแยบยล แต่เนื่องจากมีนิสัยที่อิจฉาขงเบ้ง กุนซือจากจ๊กก๊ก ที่รู้แผนการของตัวเองไว้หมด จึงคิดจะลอบฆ่า แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ สุดท้ายด้วยความอิจฉานี้เอง จึงแพ้ภัยตัวเอง และเสียชีวิตไปในที่สุด

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ พบกันกระทู้หน้านะครับ