สนสามใบนิรัน เดินป่าช่วงหน้าฝน

ป่าธรรมชาติที่สดสวย  เธอและฉันนั้นด้วยความสดใส

 เดินป่าหน้าฝนไม่ว่าหน้าไหน  ไปด้วยกันสบายใจฉันและเธอ

       การเดินทางแสนพิเศษครั้งนี้เริ่มจากการชวนกันในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงของเช้าวันหนึ่ง วันนี้เป็นวันหยุด จริงๆ แล้วเราเคยมาที่นี่ครั้งหนึ่งแล้ว สถานที่แห่งนี้เป็นอุทยานแห่งชาติป่าสนสามใบ สถานที่ท่องเที่ยวของประเทศกัมพูชา  ครั้งแรกที่มาที่นี่ มากับคนขับรถประจำตัว น้องและนักศึกษาเกาหลีที่มาเรียนภาษาอังกฤษด้วย  ในครั้งนั้นเหมือนการเดินทางมาทานข้าวเที่ยงแล้วก็กลับ เพราะว่าออกตอนเช้าแปดนาฬิกา ฝนตกตลอดทาง ต้องขับรถช้าๆ กว่าจะถึงคือเที่ยงวันพอดี  ทานอาหารโดยการเช่าแพ แบกส้มตำไปด้วย  ตำส้มตำเสร็จนั่งสักพักแล้วก็กลับเพราะกลัวฝนจะตกระหว่างทางกลับ 

     ครั้งนี้ครั้งที่สองมาโดยรถตู้เหมาคัน  ออกเดินทางแต่เช้าเหมือนกัน แต่ครั้งนี้เรามาที่ป่าสนสามใบ ด้านล่างของอุทยานไม่ได้ขึ้นไปถึงน้ำตก เพราะหากขึ้นไปเราจะต้องปีนเขาเดินเท้าเข้าไป  ที่นี่อยู่ตรงสถานที่กลางเต้นท์ นอนค้างแรม สถานที่จะสวยขนาดไหน ไม่สำคัญอยู่ที่ว่าเรานั้นไปเที่ยวกับใคร 

   การเที่ยวเดินป่า แม้ว่าจะเป็นสถานที่ที่ไม่ได้อลังการ แต่มันคือความทรงจำที่ยังคงชัดเจนมากกว่าครั้งไหน เหมือนกันในครั้งนี้เราออกเดินทางไปแบบไม่ได้มีโปรแกรม ประมาณว่าสวยที่ไหน ลงถ่ายภาพที่นั่น แล้วก็เดินทางต่อ ทุกครั้งที่มาไม่ว่าจะฤดูไหนช่วงไหนฝนก็ตกอยู่บนเขาตลอด

      นี่คือเส้นทางในการเดินรถ  ที่กัมพูชานั้นถนน ไม่สำคัญธรรมชาติยิ่งใหญ่กว่า ขับไปเลยช่องไหนว่าง สามารถจอดรถได้ ระยะทางไกลหรือใกล้ขับไปได้ทั้งหมด ในระหว่างที่เรานั้นนั่งรถเห็นรถของวัยรุ่นขับผ่าน ใช่ขับมาจากในเมืองพนมเปญ มาเที่ยวอารมณ์พาแฟนขับรถมาเที่ยว  ระหว่างสองข้างทางจะมีต้นสนสามใบตลอดทาง สวยงามมากเหมือนอยู่ในหุบเขาของต้นคริสต์มาส

      ขับมาได้สักพักจอด จอดลงทำอะไร ทุ่งหญ้าเขียนและต้นสนเรียงราย เก็บภาพกันจริงแล้วเรามาครั้งนี้นับได้ เจ็ดคน ถ่ายกันจนเหนื่อยสลับไปมา  อากาศตอนนี้ประมาณ ยี่สิบเอ็ดองศา ยิ่งเราเข้าป่ามาลึกมากเท่าไหร่อากาศยิ่งเย็นมากเท่านั้น บริเวณนี้มีเห็ดแต่เก็บไม่ได้ ไม่ใช่ว่าไม่ให้เก็บนะแต่ว่าไม่มีคนแกง 

    ก่อนการเดินทางในการเตรียมตัวสำหรับการเดินป่านั้น ไม่เตรียมอะไรมาก เสื้อแขนยาว ของสำคัญที่จะใช้ใส่กระเป๋าสะพายข้าง กางเกงยีนต์ รองเท้าผ้าใบที่ใช้สำหรับการเดินป่า หมวกนั้นหาเอาข้างหน้า  ในป่าทึบนะไม่ค่อยมีแดดส่องผ่านลงมา แว่นกันแดดไม่ต้องใช้  ส่วนน้ำหรือขนมนั้นคนรถจัดการให้ แบกขึ้นทั้งถังเลย น้ำผลไม้กระป๋องพร้อม อาหารในการทานนั้นจะทานที่ปลายทาง ถึงที่หมายค่อยทาน 

   ชุดในการเดินป่า ในการเล่นน้ำนั้นคงไม่ลง เอามือแตะพอเป็นมิตรพอ บรรยากาศที่นี่ดีมาก เงียบสงบเหมาะกับการมานอนค้างแรมเป็นที่สุด แต่ในความเป็นจริงนั้น ต่างคนต่างไม่มีเวลา หยุดเพียงวันเดียวพรุ่งนี้ก็ต้องตื่นไปทำงานแล้ว   การแต่งกาย ใส่แบบที่สบายไม่ต้องเกะกะเวลาเดินเวลาปีนหรือกระโดด

      หนึ่งในกิจกรรมการเดินป่า  เส้นทางในการเดินที่จะข้ามไปอย่างไรให้ได้  ไม่ธรรมดาเล่นกันไปตลอดทาง เสียงหัวเราะรอยยิ้ม ชุดนี้ลุยได้ทั้งหมด ฝนตกยังเดินเล่นได้ เพราะจะมีเพียงไม่กี่เม็ดที่ลอดผ่านใบสนลงมาโดนตัวของเรา

      มาถึงตรงนี้ครบทีม รวมคนได้แปดคนพอดี ตอนแรกบอกเจ็ดลืมนับตัวเอง  การแต่งกายนั้นแต่ละคนไม่ได้มาเพียงชุดเดียว ชุดนี้คือชุดเรียบร้อย สถานที่แห่งนี้ส่วนมากจะมาตั้งแคมป์กัน ค้างคืน ตอนกลางคืนอากาศเย็นแน่นอน ขนาดตอนนี้ยังเย็นจมูก  ลานกว้างและเส้นทางในการเดินที่นี่จะต้องมีคนในพื้นที่พาเดิน ถ้าหากว่าเรานั้นเดินเองจะวนกลับมาที่เดิม 

       ความสุข รอยยิ้มเมื่อนึกถึงเมื่อไหร่ เหมือนเรานั้นได้ไปอีกครั้ง อากาศดีมากทุกวันต้องไปทำงานหกโมงเช้าเลิกสองทุ่มครึ่ง ตอนนี้ออกจากบ้านตั้งแต่หกโมงเช้าเหมือนเดิม น่าจะกลับถึงประมาณสองทุ่มเหมือนกัน แต่คนละสถานการณ์เท่านั้นเอง 

     ไปที่ไหนก็หลงรักที่นั่น อยู่ที่ไหนก็คิดถึงที่นั่น เนื่องจากเป็นคนหลายที่ หากอยู่ในประเทศของตนเองก็จะคิดถึงพนมเปญ กลับพนมเปญก็จะคิดถึงบ้าน เป็นธรรมดา 

      บริเวณนี้จะเข้าเขตคีรีรมย์ ชั้นที่สองแล้วเรามาถึงอุทยาน ตรงบริเวณนี้จะมีที่สำหรับทานอาหารนั่งพักเช่ากระท่อมเป็นหลังในกระท่อมจะมีเปลสำหรับนอน และสามารถที่จะสั่งอาหารก่อนล่วงหน้า พอเรามาถึงทานได้เลย ราคาประมาณจานละ 5 ดอลล่า สองหมื่นเรียล ราคาแพงกว่าปกติก็ต้องให้เขาหน่อยการขนส่งมาถึงที่นี่ค่อนข้างระยะทางไกล  ถ้านับกันจริงประมาณแปดสิบกิโล แต่การเดินทางที่นี่จะขับรถเร็วไม่ได้ นอกเมืองไม่เกิน หกสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง ในเมืองนี่ ไม่เกินสี่สิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง รถจะขับช้า และถนนนั้นไม่ได้สภาพดีมากนัก อุทยานคือสถานที่ที่เราเข้ามาหาธรรมชาติ ถนนก็ธรรมชาติเช่นกัน ดินสีแดงสดใส  ฝนตกหน่อยก็ติดตมเต็มที่ ผจญภัยของแท้

     การเดินป่าในช่วงหน้าฝน สิ่งสำคัญที่เราต้องเตรียมคือร่างกายของเรา ส่วนเสื้อผ้าหรือสิ่งของนั้นไม่ใช่เรื่องยาก หากว่าเราไม่สบายร่างกายไม่แข็งแรงต่อให้เตรียมตัวดีแค่ไหนการเที่ยวก็ไม่สนุกเหมือนเดิม 

    ให้เวลากับตัวเองหาเวลาพักผ่อน ออกเดินทางท่องเที่ยวดูป่าเขาธรรมชาติ ทักทายความอุดมสมบูรณ์ เก็บความทรงจำรอยยิ้มและเสียงหัวเราะกัน กลับมาดูเมื่อไหร่ทำให้ใจของเรานั้นฟู