ค่ายผู้ลี้ภัยที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันหนึ่งในเขตประเทศไทย

ค่ายผู้ลี้ภัยแม่ลา (Mae La Refugee Camp)
ค่ายผู้ลี้ภัยแม่ลา เป็นค่ายผู้ลี้ภัยที่ใหญ่ที่สุดตามแนวชายแดนไทย-พม่า
ตั้งอยู่ตั้งอยู่ในอำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก ค่ายนี้ก่อตั้งขึ้นในปี 1984
เพื่อเป็นที่พักพิงแก่ผู้คนที่หลบหนีความขัดแย้งและการข่มเหงในพม่า
โดยเฉพาะชาวกะเหรี่ยง

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ค่ายผู้ลี้ภัยแม่ลาได้เติบโตขึ้นอย่างมาก
โดยบางครั้งมีผู้ลี้ภัยมากกว่า 50,000 คน ผู้อยู่อาศัยส่วนใหญ่เป็นชาวกะเหรี่ยง
ที่หนีความรุนแรงและการละเมิดสิทธิมนุษยชนจากกองทัพพม่า
ค่ายนี้บริหารโดยรัฐบาลไทย และได้รับการสนับสนุนจากองค์กรระหว่างประเทศ
และองค์กรพัฒนาเอกชน เช่น สำนักงานข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ
และกลุ่มพันธมิตรชายแดนไทย-พม่า (TBBC)

ค่ายผู้ลี้ภัยแม่ลาเป็นค่ายกึ่งถาวรที่ให้บริการพื้นฐาน เช่น การศึกษา
การดูแลสุขภาพ และการแจกจ่ายอาหาร แม้ว่าทรัพยากรจะยังมีจำกัด ผู้ลี้ภัย
ไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงานนอกค่ายอย่างถูกกฎหมาย และถูกจำกัดเสรีภาพในการเดินทาง
ในขณะที่บางคนได้ย้ายไปตั้งถิ่นฐานใหม่ในประเทศที่สาม เช่น สหรัฐอเมริกา
แคนาดา และออสเตรเลีย หลายคนยังคงอาศัยอยู่ในค่ายเป็นเวลาหลายทศวรรษ
โดยมีแนวโน้มไม่แน่นอนว่าจะได้กลับหรือตั้งถิ่นฐานใหม่

แม่ลาเป็นสัญลักษณ์ของวิกฤตผู้ลี้ภัยที่ยาวนาน
ซึ่งเกิดจากความขัดแย้งภายในของเมียนมาร์ และความสามารถในการฟื้นตัวของชุมชนผู้พลัดถิ่น