คืนที่สิบสาม"7/10 ความจริงที่ถูกซ่อน

ตอนที่ 7 - ความจริงที่ถูกซ่อน

นนท์ยังคงหอบหายใจหนัก หัวหมุนไปหมดจากสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ป้าเดือนและชาวบ้านไม่ปล่อยให้เขามีเวลาตั้งตัว พวกเขารีบพยุงเขาขึ้นแล้วพาเดินออกไปจากบ้านหลังนั้น

สายฝนเริ่มซาลง แต่บรรยากาศยังคงอึมครึม นนท์มองย้อนกลับไปยังบ้านไม้เก่าของตัวเอง รู้สึกเหมือนมันกำลังจ้องมองเขากลับมา

"บอกผมทีเถอะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่" นนท์ถามเสียงสั่น

ป้าเดือนเดินนำหน้าไปเงียบ ๆ ก่อนจะถอนหายใจหนัก "หนู...เข้าไปอยู่ในบ้านหลังนั้นโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยใช่ไหม?"

"ครับ ผมก็แค่เช่ามาอยู่..."

ป้าเดือนหันกลับมามองเขา ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกังวล

"บ้านหลังนั้นเคยมีคนตาย...และไม่ใช่แค่คนเดียว"

นนท์รู้สึกเย็นวาบไปทั้งร่าง "อะไรนะ?"

ป้าเดือนพยักหน้า "เมื่อหลายสิบปีก่อน มีครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่ที่นั่น พ่อ แม่ และลูกชายตัวเล็ก ๆ ...แต่คืนที่สิบสามของเดือนหนึ่ง ทั้งหมดหายตัวไปอย่างลึกลับ ไม่มีใครพบร่างของพวกเขา บ้านถูกทิ้งร้างอยู่นาน จนกระทั่งเริ่มมีคนมาอยู่ใหม่..."

"แล้วไงต่อครับ?"

ป้าเดือนเม้มริมฝีปากแน่น "ทุกคนที่เข้าไปอยู่...ไม่มีใครรอด"

นนท์รู้สึกเหมือนอากาศรอบตัวเย็นลง "แล้ว...ที่ผมเจอเมื่อคืน มันคืออะไร?"

ป้าเดือนเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดช้า ๆ

"พวกมัน...ไม่ใช่แค่ผีเร่ร่อน แต่มัน หิวโหย ...มันต้องการคนใหม่มาแทนที่"

นนท์รู้สึกคลื่นไส้ เขานึกถึงมือเย็นเฉียบที่จับแขนเขา นึกถึงรอยเท้าเปียก และเสียงกระซิบข้างหู

"แล้วผม...ผมรอดแล้วใช่ไหม?"

ป้าเดือนสบตากับเขา แต่ไม่ตอบทันที เธอเพียงพูดว่า...

"เราต้องแน่ใจ...ว่ามันยังไม่ตามหนูออกมา"

นนท์ตัวแข็งทื่อทันที คำพูดของเธอสะท้อนก้องอยู่ในหัว

เพราะถ้าหาก "มัน" ตามเขาออกมาแล้วจริง ๆ ...

แสดงว่

าเรื่องนี้ ยังไม่จบ

(โปรดติดตามตอนต่อไป)https://board.postjung.com/1605824